Hergebruik van materialen is een belangrijk thema in jouw werk. Hoe ben je daartoe gekomen?
“Wat ik het liefste doe is met materiaal aan de slag gaan, het bevragen, bewerken en verwerken in iets verrassend nieuws. Tijdens mijn studie aan Design Academy Eindhoven ontdekte ik echter dat er al zoveel producten en materialen zijn. Dat was voor mij – en voor veel studiegenoten – best een zoektocht. Wat kunnen we nog toevoegen, terwijl er al zoveel moois is? Daar is de interesse in hergebruik van materiaal ontstaan. Nieuwe dingen maken van materialen die anderen als afval zien. Zo kun je waarde toevoegen aan iets wat er al is. Dat is bij uitstek een taak voor ontwerpers: de dingen om ons heen bevragen en daar alternatieven voor bedenken. Mijn doel is om bestaande materialen en spullen op zo’n esthetisch verantwoorde manier te verwerken dat ze opnieuw waarde krijgen.”

Vloerkleden voor Vlisco, een inspiratieboek voor plastic recyclebedrijf ECO-oh! en karpetten voor Adidas. Jij gaat interessante samenwerkingen aan met diverse industrieën. Hoe krijg je dat voor elkaar?
“Ik heb een grote interesse in wat er bij fabrikanten gebeurt. Deze wereld van productie blijft vaak zo achter gesloten deuren. Veel productiebedrijven hebben een consistente stroom restmateriaal. Met deze – voor mij nieuwe – grondstoffen kun je op grote schaal veel doen. Dat maakt het verschil tussen een statement over hergebruik en een productlijn die daadwerkelijk opgeschaald kan worden. Ik wil niet suggereren dat een vloerkleed dé oplossing is voor de groeiende afvalstromen, maar ik zoek altijd naar een seriematig product. Daarvoor moet ik meer zijn dan vormgever alleen. Ik denk met het bedrijf mee over het merk en schaalbaarheid van producten. Ik denk dat je met gelijkwaardige samenwerking echt meerwaarde kunt creëren voor beide partijen.”

Onderzoek en experiment zijn belangrijk in jouw werk, maar je weet ook tot concrete producten te komen met duidelijk veel focus op vorm en kleur. Hoe ga jij te werk?
“Ik heb geen vaststaande werkwijze, het is vrij intuïtief allemaal. Ik steek veel tijd in onderzoek, maar ik ben geen typische, technische materiaalonderzoeker. Vaak heb ik vrij snel ideeën voor producten, maar ik blijf wel een tijdje in de uitprobeerfase waar ik meerdere opties exploreer. Makend onderzoek kun je dat noemen. In dat proces is materiaal leidend. De schoenen van Adidas zijn dan geen schoenen meer, maar rubber, textiel en leer. Ik houd het vast, ik knip erin, smelt dingen, stik het weer aan elkaar. Zo leer ik de schoonheid ervan kennen en kom ik tot de meest logische en verrassende toepassing. Een toepassing die ik van te voren nooit had kunnen bedenken achter een computer of tekentafel. Ik besteed daarnaast veel tijd aan het esthetische aspect. Als je een product ontwerpt is de esthetiek de eerste connectie die je aangaat met de gebruiker. Dat vind ik belangrijk. Het zou wellicht veel efficiënter zijn om restproducten als isolatiemateriaal te gebruiken bijvoorbeeld, maar ik wil toch ook wat vertellen. Ik wil de unieke kwaliteiten van het materiaal zo lang mogelijk behouden en daarmee laten zien hoe absurd het zou zijn om deze prachtige materialen weg te gooien. Ik wil dat mensen bewust blijven kijken naar de meerwaarde van materiaal en het door mijn werk kunnen herwaarderen. Dat lukt beter als je een mooi nieuw product in handen hebt dat je graag wilt gebruiken of neerzetten.”

We lijken te verschuiven van zichtbaar hergebruik in producten, naar een nieuw soort esthetiek waar hergebruik vanzelfsprekend in het eindresultaat geïntegreerd is. Wat is jouw visie daarop?
“We leven in een tijd waar hergebruik steeds normaler is. We hebben een hele periode gehad van producten waar alleen het hergebruik centraal stond en de esthetiek van mindere waarde leek. Maar nu vinden we het steeds logischer dat spullen op een goede manier zijn gemaakt en willen we vooral een mooi product. Voor mij is het heel vanzelfsprekend dat hergebruikt materiaal ook esthetisch mooi is. Ik wil juist geen associatie leggen met afval of iets goedkoops. Als je materiaal echt eigen maakt en onherkenbaar terugbrengt in een product, geef je er waarde aan en voeg je een eigen handschrift toe. Dat is voor mij goed ontwerp.”

Bij de Young Designer Award hoort ook een financiële ondersteuning van Keep an Eye Foundation. Wat ga je met het geld doen?
“Hoewel de meerwaarde van een productontwerper bij het ene bedrijf meer is ingebed dan bij het andere, liggen industrie en design nog best ver uit elkaar. Voor veel grote bedrijven vraagt werken met een ontwerper om een verandering in hun systeem en snelheid van werken. Aan de andere kant zijn veel ontwerpers niet zichtbaar genoeg voor deze bedrijven. Door het winnen van deze prijs wordt mijn werk niet alleen weer wat zichtbaarder, het geeft me ook de ruimte om te werken met nieuwe materialen, zonder dat ik er al direct een bedrijf bij gevonden heb om mee samen te werken. Ik heb nu wat tijd om lekker aan de slag te gaan met materialen waarvan ik het belangrijk vind dat we er wat mee doen. Uiteindelijk kan ik met deze voorbeelden ook weer nieuwe connecties leggen met fabrikanten.“

Wat is jouw advies aan beginnende ontwerpers?
“Doe alleen dat waar je zelf voor de volle 100% in gelooft en ga daar helemaal voor. Het moet echt datgene zijn wat je het allerliefste doet. Daarnaast is het heel belangrijk dat je verbindingen aangaat. Blijf niet alleen in je atelier zitten, maar zoek samenwerkingspartners en medeontwerpers op, vertel over je werk, laat het zien. In de verbindingen die je maakt zit de waarde en zo kun je uiteindelijk grotere dingen realiseren.”

Simone Post: esthetisch en verrassend hergebruik van materialen
Simone Post studeerde in 2015 cum laude af aan Design Academy Eindhoven en sindsdien gaat haar carrière in sneltreinvaart. Ze is één van de oprichters van collectief Envisions en vanuit haar eigen studio werkte ze voor Adidas, Kvadrat, Vlisco, Hema, Return to Sender, ECO-oh! en Finsa. Haar werk won meerdere designprijzen en is aangekocht door musea als Centraal Museum Utrecht en het Vitra Design Museum in Weil am Rhein. Esthetisch en verrassend hergebruik van materialen staat in haar werk centraal. Hiervoor gaat ze samenwerkingen aan met de industrie om tot ontwerpen te komen en biedt daarmee een nieuwe kijk op verspilling en hergebruik.