De mode lijkt ver weg sinds het coronavirus werk en vrijetijdsactiviteiten in een groot deel van de wereld heeft stil gelegd. Trend forecaster Lidewij Edelkoort kwam, snel als zij is, al op 9 maart met een statement hierover waarin zij de toekomst naar aanleiding van de huidige situatie als volgt omschrijft:

Het ligt voor de hand dat het verplicht thuis verblijven en werken niet inspireert tot veel kijken in de spiegel en dagelijks kiezen van een perfect gestileerde outfit. Al helemaal niet in die huizen waar ook partner en kinderen de hele dag thuis werken. Waarschijnlijk verval je al snel in het patroon van iedere dag hetzelfde joggingpak of iets vergelijkbaars. De kleding of het uiterlijk doet er nu niet toe. Het coronavirus veranderde immers in één klap ons dagelijks leven en naar alle verwachting ook onze toekomst.

In de mode wordt altijd vooruitgezien. Het is daarom geen toeval dat ontwerpers in hun werk al langer reageren op deze veranderende wereld die lijdt onder geheel uit de hand lopende ontwikkelingen op allerlei gebied. De kledingindustrie zelf is daar een goed voorbeeld van als één van de grootste en meest vervuilende industrieën over de hele keten, vanaf de grondstoffen tot en met het transport en verkoop. Het geheel is te groot geworden om dit zomaar te kunnen veranderen, er zijn te veel mensen die ervan moeten bestaan.

Bonne Reijn, in 2019 winnaar van een Dutch Design Award in de categorie Fashion, zag andere tijden aankomen. In 2014 zette hij het merk Bonne Suits op. Als reactie op de mode-industrie wilde hij in zijn ontwerpen de nadruk leggen op de persoonlijkheid van de drager. Hij maakte een serie zeer eenvoudige en comfortabele katoenen pakken gebaseerd op werkkleding, ‘The Poor Man’s Suit’. Eén unisex model voor een lage prijs en maten vanaf XXXS tot XXL. Eerst in zwart en wit, later ook in andere kleuren. Het pak is zo simpel dat de drager ervan als persoon altijd zal opvallen. In 2018 lanceerde hij een nieuwe variant, gebaseerd op eenzelfde eenvoud, De Rrussie Suit, waarvoor hij de award ontving.

Het kan ook heel anders gaan in de tijden van corona en de toekomst. Het kan zijn dat je de lange dagen nu geheel online invult met je werk, vrienden en familie maar natuurlijk ook met je eigen interesses. Je zit in dat trainingspak achter je scherm en zoekt naar nieuwe werelden.

Amber Jae Slooten, genomineerde van de Young Designer Award 2019, is ontwerper van digitale mode. Zij toont de kleding met avatars in onwerkelijke omgevingen. Door middel van algoritmen ontwerpt zij de niet bestaande kleding die te koop is via haar digitale modehuis ‘The Fabricant’. De klant kan zich als avatar in de nieuwe kleding precies zo tonen als hij/zij er het liefst zou willen uitzien. Het eerste digitale kledingstuk werd in New York geveild en kwam van haar hand, het leverde een bedrag van 9.500 dollar op!

Zo creëren deze jonge modeontwerpers twee werelden die tegenovergesteld lijken te zijn maar die allebei een belangrijk signaal uitzenden voor een nieuwe toekomst. Dat is de kracht van de mode, ook in de tijden van corona.

Liesbeth in ’t Hout, DDA-jurylid en commissievoorzitter in de categorie ‘Fashion’