De nieuwe voorzitter van de hoofdjury van Dutch Design Awards is dit jaar Kevin de Randamie, een gedreven verbinder pur sang. “Als iets universeel is, is het wel muziek. Design is misschien een ander dier, maar ik wil graag bijdragen aan het vervlechten van creatieve en zakelijke netwerken.”
Van huis uit is Kevin de Randamie (45) hiphopartiest, bekend onder de naam Blaxtar. In 2006 bracht hij zelfstandig zijn eerste album Ozmoses uit, op zijn eigen label. “Mensen om me heen kregen platencontracten en toen ik die bestudeerde, dacht ik ‘dit moet ook anders kunnen’.
Waarom accepteren we een constructie waarin je om te beginnen al tachtig procent van je omzet kwijt bent, terwijl daar nauwelijks garanties tegenover staan?”
Eerst zelf“Mijn punt was: een label kan heel waardevol zijn, maar ik wil dan wel precies weten wat dat is. Dus ging ik het eerst zelf proberen. Die insteek is nog altijd de golf onder mijn surfplank. Ik kan wel zeggen dat het met flink wat schokgolven heeft geleid tot wat ik nu doe met Cre8tive Revolution: mensen helpen hun eigen voorwaarden te creëren voor hun creatieve of artistieke werk, met behoud van de financiële waarde van dat werk.” Cre8tive Revolution omschrijft hij als een community business, waar creatieven leren hoe ze de waarde van hun werk vaststellen én die waarde laten stijgen. In de praktijk ziet hij veel misinformatie. “Helaas gebeurt er volgens mij op creatieve opleidingen nog steeds te weinig op dit vlak. Veel makers lekken waarde door verkeerde aannames. Mythes zoals dat stichtingen geen winst mogen maken of dat het opzetten van een BV super duur of ingewikkeld is. Het is ongelooflijk zonde van alle prachtige creatieve ideeën als ze niet de ruimte krijgen om door te groeien tot hun volledige potentie. Daar wil ik wat aan doen. En DDA zie ik helemaal in die lijn.”
Volwassen keuzes
“Als ontwerper of artiest valt je kunst vaak samen met jou als persoon zelf. Als je zo het professionele leven ingaat, levert dat ongezonde situaties op. Tenzij je het geluk hebt uit een ondernemersfamilie te komen, ga je als ontwerper of artiest niet voorbereid het werkveld in. Heel goed als je mensen die ergens verstand van hebben inschakelt, maar hoe beoordeel je een financieel expert als je er zelf niets van weet? Die expert heeft misschien de beste bedoelingen van de wereld, maar gelijkwaardig is het niet, want je zit te sparren met iemand die dat for a living doet. Terwijl jij degene bent die volwassen keuzes over je eigen creatieve praktijk moet maken.”
“Daar komt nog bij: iedereen is tegen uitbuiting, tot je zelf de rekening moet betalen. Wie heeft er nou belang bij dat jij als ontwerper je waarde begrijpt? En zo wordt er veel menselijk, creatief én economisch kapitaal verbrandt. Maar dat hoeft allang niet meer, gelukkig. Ook daarin zie ik een mooie rol weggelegd voor DDA: als doorkijkje naar de toekomst van onze creatieve potentie.”
— ‘Ik zie veel eerbied voor de purpose van design’
Inclusiever designveld
“Dutch Design Awards benaderde mij heel open met de vraag om mee te denken over stappen zetten op het gebied van inclusiviteit. Met het hebben van aandacht daarvoor, bewijst DDA zichzelf als instituut een dienst, maar ook de sector. Als je wilt verinclusiviseren, wordt er vaak naar netwerkorganisaties gekeken. Maar laten we eerlijk zijn: zelfs al zou iedereen dat doen, dan zijn er nog niet genoeg mensen met een bi- of tri-culturele achtergrond om die posities in te vullen. In het werkveld kom je er meestal genoeg tegen, maar naar de top van organisaties toe wordt het al snel witter en witter. Dat geldt voor heel veel velden, zelfs in muziek. Wat raar is, want als iets universeel is, is het wel muziek. Design is weliswaar een ander dier, maar daar zie je hetzelfde, net als in heel veel andere sectoren. Ik wil graag mijn steentje bijdragen aan het vervlechten van creatieve en zakelijke netwerken. Bovendien trigger ik mijn eigen klanten om net buiten hun comfortzone te opereren, dus ik walk the talk.”
Bewust design
“De waarde van design is volgens mij niet te overschatten. Ontwerpers geven elke dag vorm aan vrijwel alles waar we mee in aanraking komen: systemen, kunst, kleding, financiën, gebouwen, oplossingen en zelfs de meeste problemen: het is door iemand ontworpen. Het concept van design ís vormgeven aan het leven; alles is creatie.”
“Wat me opviel tijdens de jurering, was dat het proces heel professioneel uitgewerkt was. Het verliep soepel en er was ruimte voor ieders perspectief, ook al was de hoofdjury nog altijd een relatief homogene groep, wat wel past bij het beeld dat ik heb van het veld. Het was leuk om in de inzendingen en vakjury’s juist een veel grotere pluriformiteit te zien. Daaraan zie je de beweging die is ingezet; de genomineerden van dit jaar zijn daar het beste voorbeeld van. Een andersoortige kring voert andere discussies en maakt andere keuzes. Ik associeerde design eerder vooral met esthetiek, maar het gaat nu veel meer om design thinking. Wat ik ook in het juryproces terug zag; er was veel eerbied voor de purpose. Niet iedereen had dezelfde mening, maar ze waren het wel eens over waarom het relevant is wat we doen.”