Noam Youngrak Son
Uitgelicht door Cream on Chrome
— “Queer publishing herdefinieert de rol van communicatiedesign bij de inrichting van onze leefomgeving en levenskwaliteit, door het bevorderen van emancipatoire, verhalen en relaties tussen soorten uit de gemeenschap." - Noam Youngrak Son
Noam Youngrak Son houdt zich bezig met queer publishing, waarbij “queer” geen identiteitsverklaring is, maar een werkwijze. Hun werk zoekt naar kleine, maar gezamenlijke strategieën voor publiceren, en daagt de moderne mythe van de heldhaftige ontwerper uit. Queer publishing herdefinieert de rol van de communicatiedesigner voorbij drukwerk. Ze verkennen revolutionaire methoden om afwijkende en niet-conformistische verhalen te verspreiden. Noam’s werk neemt vaak vormen aan die niet voldoen aan de normatieve blik, en brengt gemarginaliseerde perspectieven en onderlinge afhankelijkheden over. Door gemeenschappen op te bouwen en relaties tussen verschillende soorten te bevorderen, keren ze terug naar de oorspronkelijke betekenis van publiceren als een daad van openbaar maken.
— “Noams benadering van onderlinge relaties is heel relevant voor het onderwerp ‘Leefomgeving'. Met hun uitgesproken activistische praktijk, daagt hen ideeën uit over gender en relaties tussen soorten. Al Noams werk is inherent politiek.” - Cream on Chrome
In het project “Towards the Posthuman Idea of Race as a Viscous Assemblage” onderzoekt Noam een post-humanistisch begrip van ras. Dit beladen politieke concept breidt hen uit naar meer-dan-menselijke lichamen. Het project leent ideeën van de geograaf Arun Saldanha, die ras conceptualiseert als sticky connections (‘hardnekkige verbanden’) die elementen zoals DNA-strengen, artefacten, wetgeving, wetenschap en de verdeling van rijkdom en middelen met elkaar verbinden. Noam verkent deze relaties via symbolen zoals melanine – het pigment dat huidskleur bepaalt. Melanine dient in veel andere soorten als beschermingsmechanisme en veroorzaakt alledaagse verschijnselen als het bruin verkleuren van een appel bij blootstelling aan lucht. Noam koppelde technologie aan de wens om verkleuring van fruit en groenten te voorkomen en verzamelde melanine uit bruin geworden appels in hun keuken. Diens Union* for Unvalorized (design) Labors begon met de vraag: Waarom zijn al mijn ontwerpers-vrienden overwerkt en onderbetaald? Hen ontwierp een onderzoeksproject en de workshopreeks rond een fictieve organisatie, om te speculeren over de onzekerheid van niet-erkend ontwerpwerk. Kunstenaars, ontwerpers, activisten, advocaten en onderwijsmensen werden uitgenodigd om als stakeholders van de culturele sector te onderhandelen over duurzamere methoden voor het levensonderhoud van creatieve makers.