In Borneo weefden mensen hun mythen en verhalen op textiel, om een bepaalde moraal en waarden visueel over te brengen. Marcos Kueh ziet zijn praktijk als een hedendaagse tegenhanger daarvan. Zijn werk gaat over postkolonialisme en onderzoekt welke verhalen we willen bewaren. Hij gebruikt technieken uit verschillende Zuidoost-Aziatische landen. Hij combineert daarbij grondige kennis van elke machine waarmee hij samenwerkt met zijn ervaring met allerlei soorten weefgetouwen, en tekent en ontwikkelt zijn eigen textielwerken. Marcos maakt op die manier onzichtbare goden, geesten en ideeën zichtbaar, zodat we over hun relevantie nadenken. De vraag die hij zijn publiek stelt: Zie je alleen maar mooi textiel? Of luister je echt?

Het is imposant hoeveel Marcos Kueh al heeft bereikt en tegelijkertijd nog steeds zoveel belofte uitstraalt. De mogelijkheden voor deze jonge ontwerper lijken eindeloos. De gelaagdheid die hij in zijn werk legt, is indrukwekkend, zowel technisch en grafisch als in de manieren waarop hij zijn vakwerk toepast. Marcos Kueh weet in zijn uitgesproken beeldtaal een digitale esthetiek, die heel erg van nu is, naadloos te verweven met eeuwenoude ambachten en zo een verhaal over te brengen dat om aandacht schreeuwt. Zijn werk is prachtig en gedurfd en niet in één categorie te vangen. Ongelooflijk krachtig, deze unaniem gekozen winnaar in de categorie Young Designer.