Groningen viert met De Kunstwerf de podiumkunsten. Niet zelden worden theatergezelschappen weggestopt op onzichtbare plekken. Hier is speciaal voor hen een thuishaven ontworpen, waar niet alleen de gebruikers maar ook andere Groningers en bezoekers welkom zijn. Daarom staat in De Kunstwerk niet de theaterzaal, maar de binnentuin centraal, door Piet Oudolf ontworpen als een aaneenschakeling van publieke ruimten, met een intiem amfitheater. In de tuin komen publiek en acteur samen; een ruimte die zorgt voor beslotenheid en intimiteit, maar vooral: zichtbaarheid. Ieder gezelschap heeft haar eigen voordeur, keuken, werk- en repetitieruimtes. In de binnentuin is volop ruimte voor ontmoeting en kijkjes in de keukens van de gezelschappen.

De combinatie van een wat formele uitstraling van het gebouw met theatergezelschappen geeft De Kunstwerf iets vervreemdends, bijna surrealistisch. De beeldtaal is heel grafisch en zeker voor Nederland vernieuwend. Dat past bij deze stad, waar ruimte is voor experimentele gebouwen. Groningen toont bovendien opnieuw voorbeeldstellend opdrachtgeverschap, door relatief jonge architecten een cultuurgebouw te laten ontwerpen dat actief de verbinding legt tussen inwoners en bezoekers. Sterk van de architecten dat ze gekozen hebben voor een publieke binnentuin. Een goed ontworpen gebouw waar je niet omheen kunt en een plek die nieuwsgierig maakt. De Kunstwerf nodigt uit om binnen te spieken en meer te willen zien.